TY - JOUR ID - 82603 TI - تبیین آموزه امامت در احادیث حسینی JO - پژوهشنامه معارف حسینی JA - PMH LA - fa SN - 2538-6417 AU - رنجبر حسینی, محمد AU - عدل پیوست, عصمت AD - عضو هیئت علمی دانشگاه قرآن و حدیث AD - کارشناس ارشد رشته علوم حدیث گرایش کلام و عقاید دانشگاه قرآن و حدیث Y1 - 2018 PY - 2018 VL - 3 IS - 12 SP - 7 EP - 24 KW - امام حسین(ع) KW - آموزه امامت KW - منصوص بودن امامت KW - شرایط امام DO - N2 - آموزه امامت، از جمله آموزه‌های اصیل شیعه امامیه به شمار می‌رود. از شاخص‌ترین مؤلفه‌های این آموزه، این است که امامت منصبی از سوی خداوند و شخص امام نیست دارای مقامات و ویژگی‌هایی خاص است. امامان معصوم: به تبیین این آموزه امامت و ویژگی‌های آن پرداخته‌اند. امام حسین(ع) در دوران پس از امامت حضرت علی(ع) و برادرش امام حسن(ع) به امامت رسید. در آن دورۀ ویژه که بنی‌امیه ادعای امیر و ولیّ بودن بر مسلمانان را داشتند و همه را بر بیعت با خویش فرامی‌خواندند، امام حسین7 به تبیین آموزه امامت و ویژگی‌های امام و حاکم واقعی جامعه اسلامی پرداخت تا راه را بر فریب فکری و عقیدتی مردم آن زمان ببندد. نوشتار پیش رو با روش توصیفی و شیوه کتابخانه‌ای و اسنادی، به تبیین آموزه امامت از منظر احادیث امام حسین(ع) پرداخته است تا امام‌شناسی از زبان امام معصوم(ع) صورت پذیرد.   UR - https://www.maarefehosseini.ir/article_82603.html L1 - https://www.maarefehosseini.ir/article_82603_6eaf1b17fa97103886ae927cca2ead96.pdf ER -