پژوهشنامه معارف حسینی2538-641772820221222On the Statistics of the Kufans' Letters of Invitation to Imam al-Husaynآمار نامههای کوفیان به امام حسین(ع)716164034FAمحمدسالم محسنیمدرس جامعه المصطفی العالمیهJournal Article20220601After the Kufans learned that Imam al-Husayn refused to recognize Yazid and left Medina for Mecca, they started writing numerous letters and sent them to him via various couriers. However, there has occured several mistakes in the number of the letters. Based on the earliest accounts written up to the 6th/ 13th century, the number was around 150 letters. However, in the 7th/ 14th century, Ibn Nima al-Hilli and Sayyid b. Tawus raise its number to 12,000, and the recent works raise it to 18,000. Comparing and focusing in the number of those who paid an oath of allegiance to Muslim b. `Aqil, who were recorded to be ranging from 12,000 to 18,000, on the one hand, and the letters dispatched, on the other hand, it suggests that there might have occured some mistakes in recording this statistics. This is because sending such a huge number of letters at that time seem rather implausibleمردم کوفه پس از آنکه مطلع شدند امام حسین(ع) از بیعت با یزید امتناع و به مکه هجرت کرده است، بارها نامههای بسیاری را برای آن حضرت فرستادند و او را به کوفه دعوت کردند. درباره آمار این نامهها در منابع متأخر اشتباهاتی صورت گرفته و مبالغه شدهاست. تحقیق حاضر با رویکرد تاریخی و روش توصیفی- تحلیلی به بررسی این پرسش پرداخته که شمار نامههای کوفیان به امام حسین(ع) چه تعداد بودهاست؟ یافتههای تحقیق بیانگر آن است که شمار نامهها بر اساس منابع متقدم تا قرن ششم هجری، حدود 150 نامه یا کمی بیشتر از آن بودهاست؛ اما در قرن هفتم هجری، ابن نمای حلی و سید بنطاووس آمار نامهها را به دوازده هزار رساندهاند. در دورههای بعد برخی نویسندگان رقم نامهها را به هجده هزار رساندهاند. تأمل در آمار دوازده هزار و هجده هزار نامه و آمار بیعتکنندگان کوفه با حضرت مسلم که دوازده هزار و یا هجده هزار نفر بودند، این احتمال را تقویت میکند که بین این دو خلط و اشتباه صورت گرفته است؛ چرا که فرستادن این حجم از نامه، معقول به نظر نمیرسد.https://www.maarefehosseini.ir/article_164034_2419c72f492800e77e998a572f5df15f.pdfپژوهشنامه معارف حسینی2538-641772820221222Some Social Grounds for the Ashura Episodeزمینههای اجتماعی وقوع حادثه عاشورا1738164035FAعلی فارسی مداندانش آموخته سطح چهار حوزه علمیه قم، پژوهشگر و نویسندهJournal Article20220501The Ashura episode can be viewed from at least three perspectives. On the personality level, the characters of Muawiyah and Yazid left their sinister influences. The way to oppose them was to invite people to avoid committing sins. At the governance level, Muawiyah paved the way for Yazid's rule and left for him the staff needed. The way to oppose it was to implement the Islamic state, uprise, and raise voices against Yazid. On the social level, to oppose the Umayyad rule, it was necessary to confront their love for the worldly life. Based on other criteria, it was Imam al-Husayn who was able to counteract against the Umayyad hegemony and influence the Islamic world with his enlightenment. زمینههای اجتماعی وقوع حادثه عاشورا در سه بُعد و ساحت شخصیتی، حاکمیتی و جامعه شناسی قابل بررسی است. در ساحت شخصیتی، شخصیت معاویه و یزید در وقوع حادثه کربلا اثرگذار است. راهکار مقابله با این رفتار شخصیتی، امر به معروف و نهی از منکر است. در ساحت حاکمیتی، معاویه بهوسیله کادرسازی و تلاش برای ولیعهدی یزید در وقوع عاشورا نقش داشت. از نظر امام(ع) راهکار مقابله با آن تشکیل حکومت اسلامی، قیام و عدم سکوت در برابر یزید است. در ساحت جامعه شناسی، به عوامل مهمی همچون رفتار اجتماعی حاکمان اموی، دنیاطلبی و عدم حمایت کوفیان از امام(ع) میتوان اشاره کرد. راهکار امام حسین(ع) در این مورد بصیرت بخشی و اصلاح امور امت است.https://www.maarefehosseini.ir/article_164035_256022ea2b7531a3e692b9c83df18d17.pdfپژوهشنامه معارف حسینی2538-641772820221222Effects of the Husayni Rituals in the Realm of Social Power in the Qajar Periodکارکردهای شعائر حسینی در حوزه قدرت اجتماعی در عصر قاجار3960164036FAحسین حمزهدکتری تاریخ تشیع دانشگاه ادیان و مذاهب، مدرس موسسه عالی امام رضاJournal Article20220401Husayni rituals played significant roles in the Qajar period. These effects were noticeable on two levels: socio-political and individual. Although they exerted various pressures on various classes of people, they never unified their religious manifestations in a way that it might be intended by the Qajar rulers. Yet, the end of the Qajar period was coterminous with the Constitutional movement and the Persians' encounter with the West. Albeit such barriers and the then widespread irreligiosity, the main body of the Persian community never left religious rituals, particularly those that pertain to Imam al-Husayn.کارکرد به معنای نتیجه و اثر یک واقعه یا حرکت است. از این منظر شعائر حسینی در حوزه اجتماعی در عصر قاجار کارکردهای مهمی داشتند. این کارکردها در دو بُعد سیاسی-اجتماعی و دین باوری و فردی متبلور شدهبود. هرچند ماهیت اساسی ظهور و بروز این کارکردها و برگزاری آنها در جامعه، موجب انسجام و همبستگی اجتماعی شده بود، اما این بدین معنا نیست که این کارکردها برای تمامی آحاد افراد مردم و نهادها یکسان بود. در برخی موارد حتی شیوه برگزاری این آیینها موجب نزاعهای داخلی و گسستگی اجتماعی شده بود. واکاوی کارکردهای شعائر حسینی در ایران عصر قاجار به خصوص در آستانه عصر مشروطه و آشنایی روز افزون ایرانیان با مظاهر تمدن غربی میتواند میزان اثرگذاری اجتماعی این مناسک و آیینها را در میان طبقات گوناگون مردم را مشخص کرده و آسیبهای وارد شده برجامعه را از این ناحیه شناسایی کند.https://www.maarefehosseini.ir/article_164036_b74a89721d52c63fa2dac73f826fad95.pdfپژوهشنامه معارف حسینی2538-641772820221222Maqtal-writing of the Companions of Imam al-Sadiqمقتل نگاری اصحاب امام صادق(ع)6184164037FAسیدقاسم رزاقی موسویاستادیار پژوهشگاه علوم وفرهنگ اسلامیسید شاکر حسینکارشناسی ارشد تاریخ تشیعJournal Article20220506Maqtal-writing pertains to recording the details of the tragic events that led to the killing of an individual or some people. Although some maqtals have been written about the slain rulers and some prominent people, they have not received the due attention as those of the Ashura personalities. The maqtals written by certain companions of Imam Ja`far al-Sadiq were records of the way other Infallible Imams and other prominent dignitaries were martyred. Based on the earlier sources written by al-Najashi and al-Tusi, the present work produces a survey of the Maqtal-writing trends among the companions of Imam al-Sadiq.مقتل نویسی یعنی گزارش چگونگی کشته شدن یک شخص یا گروه، در تاریخ اسلام جایگاه ویژهای دارد و توجه تاریخ نگاران و محدثان را به خود جلب کرده است. کتابهای مقاتل خلفا و برخی بزرگان اصحاب از این نمونه است. در این بین هیچ موضوعی به اندازه شهادت امام حسین(ع) مورد توجه نویسندگان قرار نگرفته است. میزان توجه اصحاب ائمه به موضوع مقتل نگاری همواره مورد توجه محققان بودهاست. مقتلنگاری شیعیان بازگو کننده تاریخ خونین شیعه است. برخی از اصحاب شیعی امام صادق(ع) برای پاسداشت بخشی از تاریخ شیعیان به مقتل نگاری روی آوردند. کتابهای مقتلنگاری اصحاب شیعی امام صادق(ع)، بیشتر بیان شرح حال شهادت امامان معصوم، اصحاب ائمه و شخصیتهای برجسته شیعه است. این نوشتار با مراجعه به منابع اولیه و فهرست نویسی شیعیان از جمله نجاشی، شیخ طوسی و مانند اینها و با بهرهگیری از شیوه توصیفی-تحلیلی، مقتل نگاری اصحاب امام صادق(ع) را مورد بررسی قرار داده است.https://www.maarefehosseini.ir/article_164037_7ea6cfe87f5eb5079fb0900cb896a72c.pdfپژوهشنامه معارف حسینی2538-641772820221222A Semiotic Approach to the Personality Traits of Imam al-Husaynشخصیت دالی و مدلولی امام حسین(ع) بر اساس الگوی نشانهشناسی هامون85104164038FAسید مهدی نوری کیذقانیدانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه حکیم سبزواریمسعود سلمانی حقیقیدانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه حکیم سبزواری0000-0003-3898-5987Journal Article20211014Divided into a signifer and a signified, a sign is an entity that directs the attention of viewers to anything other than itself. The present paper deals with some simiotic analysis of the character traits of Imam al-Husayn. Viewed from this perspective, his character traits still have a lot for people to learn from himدانش نشانهشناسی به تحلیل و بررسی انواع نشانهها، عوامل حاضر در فرآیند تولید و مبادله و تعبیر آنها و نیز قواعد حاکم بر نشانهها میپردازد. نشانه چیزی است که به غیر از خود دلالت دارد. سوسور به عنوان پدر علم نوین نشانهشناسی دو مفهوم دال و مدلول را برای نشانهشناسی در نظرگرفته است و رابطه میان آن دو را رابطهای جداییناپذیر میداند. فیلیپ هامون نیز نشانهشناسی شخصیت را به سه سطحِ دال، مدلول و سطوح تحلیل شخصیت تقسیمبندی میکند. در این جستار با استفاده از روش توصیفی– تحلیلی شخصیت و صفات دالی و مدلولی امام حسین(ع) در پرتوی فرآیند نشانهشناسی مورد بررسی قرار میگیرد. ویژگیهای بارز شخصیتی امام حسین(ع) به مثابه یک دال و مدلول و شیء ارزشی بر جامعه و افراد آن پوشیده نیست و جلوههای آشکار این خصوصیات به عنوان چراغ راه، روشن کننده مسیر همگان است. شخصیت دالی و مدلولی امام حسین(ع) به عنوان یک نشانه، باعث شناخت خصلتهای خوب و بد یک جامعه در زمان زندگی آن حضرت در میان مردم و نیز در زمان حال به شمار میرود؛ چرا که به واسطه شناخت ویژگیهای امام حسین(ع) میتوان خوب را از بد و حق را از باطل جدا کرد و به ماهیت آن پی برد.https://www.maarefehosseini.ir/article_164038_df10f79ddd048a0a1757ffa981811679.pdfپژوهشنامه معارف حسینی2538-641772820221222Al-Turayhi's Methods of Dealing with the Reports in his al-Muntakhabالگوی پردازش روایات در المنتخب طریحی105128164039FAعلی عادل زادهدانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشکدگان فارابی دانشگاه تهرانJournal Article20220502Al-Muntakhab of Fakhr al-Din al-Turayhi (979-1086 AH/ 1571-1675) has since been regarded as a source for later maqtals. Although some researchers highlighted some weaknesses of this book, quite a few studies have been done with regard to the manipulations done on its reports. One significant change is that he made connections among unrelated reports, with the other onrs that he merged into one another. Among other manipulations and interpolations, one finds adding story-like beginnings and endings, in-text explanations, change of certain names, and the like. These changes are of the book, not from the sources he drew upon.<em>المنتخب </em>فخرالدین طریحی (979-1085 یا 1087ق) یکی از اثرگذارترین منابع بر مقاتل متأخّر و فرهنگ عزاداری است. برخی دانشمندان و محققان، ضعف این منبع را تذکر داده و گاه اشکالاتِ تاریخی برخی روایاتش را نشان دادهاند ولی به نقشِ این کتاب در تحریف روایات توجه چندانی نکردهاند. از اینرو تاکنون تحقیقی درباره روشِ تحدیث طریحی در این کتاب و الگوهای حاکم بر گزارشهای آن صورت نگرفته است. این پژوهش با بررسی کتاب <em>المنتخب</em> طریحی نشان داده است که روایات آن بر اساس الگوهای یکسانی دچار تغییر شدهاند. مهمترین این الگوها، ایجاد پیوند میانِ روایاتِ مستقل و تلفیق آنها است. افزودن مقدّمه و پایانهای داستانی به روایات، افزودن اضافات توضیحی، تغییراتِ ایدئولوژیک در متون روایات، جایگزینی نام راویان با صحابه مشهور و مورد توجّه در میانِ شیعیان از دیگر الگوهای پردازش روایات در <em>المنتخب</em> طریحی است. تکرار این الگوها در سرتاسر کتاب و در مواجهه با روایاتِ منابع دیگر، نشان میدهد که این تحریفات مربوط به کتاب <em>المنتخب</em> است.https://www.maarefehosseini.ir/article_164039_aa7e1db28dfb6b0397dda5442809c7f3.pdfپژوهشنامه معارف حسینی2538-641772820221222Hosseinنکتههایی از معارف حسینی164040FAمحمدحسین مردانی نوکندهاستادیار دانشگاه قمJournal Article20230101https://www.maarefehosseini.ir/article_164040_9191416e6b157ab5d0daae54d34fcb86.pdfپژوهشنامه معارف حسینی2538-641772820221222book introductionمعرفی کتاب164041FAمحمدرضا فخر روحانیاستادیار دانشگاه قمJournal Article20230101https://www.maarefehosseini.ir/article_164041_d2ffb31f0517719c3499d7ed789c7b27.pdf