تبیین آموزه امامت در احادیث حسینی

نویسندگان

1 عضو هیئت علمی دانشگاه قرآن و حدیث

2 کارشناس ارشد رشته علوم حدیث گرایش کلام و عقاید دانشگاه قرآن و حدیث

چکیده

آموزه امامت، از جمله آموزه‌های اصیل شیعه امامیه به شمار می‌رود. از شاخص‌ترین مؤلفه‌های این آموزه، این است که امامت منصبی از سوی خداوند و شخص امام نیست دارای مقامات و ویژگی‌هایی خاص است.
امامان معصوم: به تبیین این آموزه امامت و ویژگی‌های آن پرداخته‌اند. امام حسین(ع) در دوران پس از امامت حضرت علی(ع) و برادرش امام حسن(ع) به امامت رسید. در آن دورۀ ویژه که بنی‌امیه ادعای امیر و ولیّ بودن بر مسلمانان را داشتند و همه را بر بیعت با خویش فرامی‌خواندند، امام حسین7 به تبیین آموزه امامت و ویژگی‌های امام و حاکم واقعی جامعه اسلامی پرداخت تا راه را بر فریب فکری و عقیدتی مردم آن زمان ببندد.
نوشتار پیش رو با روش توصیفی و شیوه کتابخانه‌ای و اسنادی، به تبیین آموزه امامت از منظر احادیث امام حسین(ع) پرداخته است تا امام‌شناسی از زبان امام معصوم(ع) صورت پذیرد.
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Imamate in Imam al-Husayn's hadiths

نویسندگان [English]

  • Muhammad Ranjbar Hoseyni 1
  • Esmat Adlpeyvast 2
چکیده [English]

Imamate is a cardinal principle in Shiite Islam. As such, it is a post or status conferred by Allah on a personality already qualified for such a high responsibility. As all Shiite Infallible Imams proved the principle of imamate according to the socio-historical contexts of their time, Imam al-Husayn defined the right qualifications of the Infallible Imam to keep people away from being fooled and going astray.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Imam al-Husayn
  • imamate
  • the asserted status of the imam
  • the conditions of the imam